Het einde van een geweldige reis!

(7 nov) Tja en dan is het zover. Na een avondje doorkaarten om maar wakker te blijven, vertrekken we rond 01.30 uur richting het vliegveld van Sydney. Na 5 geweldig fantastische weken is nu toch echt het einde van onze vakantie in zicht. Op Sydney Airport nemen we afscheid van Katja en Max, pfff dat is natuurlijk nooit fijn. Bedankt Katja en Max voor jullie goede zorgen voor ons allemaal. Jullie hebben het geweldig goed voor elkaar daar met z'n tweetjes! Super dat we dit hebben mogen meebeleven!

Intussen zitten we in het vliegtuig terug naar huis, wat natuurlijk ook weer erg fijn is. We hebben nog wel het geluk om met de Airbus 380 te mogen vliegen, nog een vrij nieuw toestel met lekker veel ruimte.

Onze reis zit erop, we hebben zoveel mooie dingen gezien en beleefd. Echt een overgetelijke reis.

Graag willen we nog iedereen bedanken voor alle mooie, lieve en leuke reacties die we van iedereen mochten ontvangen, op welke manier dan ook.

Groetjes Berry & Rianne

Adelaide & the Blue Mountains

(2 nov) Voor het eerst deze vakantie heerlijk lang uitgeslapen, even bijtanken van alle indrukken en activiteiten. We gaan de stad in voor een ontbijtje en daarna rijden we naar Hahndorf. Dit is een dorpje in de Adelaide Hills wat volledig Duits georiënteerd is. Je hoort de Tirolermuziek over straat, de bratwurst mit sauerkraut is overal te koop en de pullen bier worden geschonken. Er zijn erg veel souvenirwinkeltjes, al met al erg kneuterig maar toch ook wel leuk! Na een paar uurtjes gaan we via een scenic drive weer terug richting Adelaide. Even een duik in het zwembad en dan heerlijk uiteten.

(3 nov) ook vandaag weer uitgeslapen, maar nu ook het gevoel dat we weer helemaal bij zijn. Het is vandaag de Melbourne Cup, een paardenrace waar het hele land zich voor opdoft. Overal zie je dames met cocktailjurkjes en hoedjes. Op advies van de eigenaar van het café waar we hebben ontbeten, gaan we ook wedden op wat paarden. Hij geeft ons de favorieten door. Na het inzetten op 2 paarden gaan we naar de rivier voor een boottochtje, het is heerlijk weer. De boottocht stelt niet zo heel veel voor maar we vermaken ons prima. Daarna gaat Berry alvast naar het kroegje op de hoek voor een mooi plaatsje om naar de Melbourne cup te kijken en ik ga even de stad in, kijken of er nog wat aan de vingers blijft plakken. Natuurlijk zijn er alleen zomerkleren te koop, dus helaas..... maar snel naar de kroeg. Het is al gezellig druk en we zijn er klaar voor. Jeetje die mensen zijn hier nog nooit naar de metworst geweest, dat is pas een feest en duurt tenminste ook wat langer. Om 3 uur begint de race en.... om 2 minuten over 3 is het afgelopen, dat was het dan. Helaas hebben de favorieten verloren en voor het eerst in de historie van de Melbourne cup heeft er een vrouw gewonnen.

We gaan maar weer een duik nemen en s' avonds een gezellig etentje ineen wat exclusiever restaurant. Heerlijk gegeten.

(4 nov) We moeten vroeg op voor onze vlucht naar Sydney, vandaag gaan we weer naar de rest van de familie van de Lockant en Vloet. Intussen wonen Katja en Max in Blackheath in the Blue Mountains in verband met nieuw werk van Max dus bij aankomst pakken we de trein die kant op. Helaas is het weer hier wat slechter, het lijkt wel herfst! Katja en Max gaan 's avonds genieten van een AC/DC concert en wij gaan een lekker potje canasta spelen met Jan en Tiny. Lekker om weer een keer een kaartje te leggen, de mannen tegen de vrouwen. En natuurlijk spelen de mannen vals ????, ofwel ze winnen de hele tijd.

(5 nov) De weersvoorspelling voor vandaag is niet zo goed, maar natuurlijk trekken we er toch op uit. We gaan eerst naar het Govet Sleep lookout, hier waren we een paar weken geleden ook al maar nu is het één mistige vlakte. Wat een verschil. We staan er een tijdje te kijken en ineens komt er een windvlaag en lijkt er in de verte een stuk mist open te trekken, wat een geweldig mooi gezicht! Het ziet er best wel mysterieus uit, met die mist en stukken open. Daarna gaan we wat winkelen, eerst naar het visitor centre van Blackheath om wat plattegronden te kopen. Daarna gaan we het stadscentrum van Blackheath onveilig maken. En om nog wat souvenirs te scoren gaan we naar Echo Point bij Three Sisters. 'S avond lekker met z'n allen uiteten!

(6 nov) Onze laatste dag in Australie gaan we genieten van nog vele mooie uitzichten in de Blue Mountains. We beginnen bij Perrys lookout, tussen de wolken door schijnt de zon wat een ontzettend mooi uitzicht geeft op de rotsen en de bomen in de verte. We rijden verder naar Anvil Rock, ook hier een mooi uitkijkpunt over de Mountains, wat erg dat we het eigenlijk bijna gewoon beginnen te vinden want wat is het toch mooi hier. We lopen door naar the Wind Eroded Cave, dit is een gigantische rots die door regen en wind en heel veel jaren sterk geërodeerd is, wat een mooie kleuren heeft die rots, van licht naar donker en mooie inhammen. We vervolgen onze tour met de auto en gaan naar Pulpit Rock Lookout. Een wandeling van 15 minuten brengt ons via wat trappen naar een geweldig mooi aangelegd uitkijkpunt, ook weer over de Mountains maar nu op weer een hele andere plek. Het blijft toch erg indrukwekkend. Daarna gaan we via een offroad weggetje naar Grose Valley lookout, een afgelegen plek, maar ook hier weer schitterende vergezichten. En dan is het lunchtijd, in Mount Victoria. We vervolgen onze weg en gaan weer richting Blackheath, waar we naar de Hargraves lookout gaan, hier gaan Tiny en de heren een stukje klauteren over een smaller stukje rots. Het uitzicht hier is ineens heel anders groene valleien met tussendoor bomen. Op zo'n korte afstand zo'n verschillende omgeving. Ook hier weer een tijdje staan genieten met z'n allen. Als laatste gaan we vandaag nog even naar Mount Blackheath lookout, deze geeft voornamelijk uitzicht op een mooi onderhouden golfbaan. Op de terugweg worden we nog getrakteerd op wat rondspringende Kangaroos, wat blijven het toch mooie beesten zeg!

En nu gaan we de koffers maar eens pakken, vannacht rijden we naar Sydney en morgenochtend om 6.00 uur gaan we vliegen.

Kangaroo Island

(30 okt) Na een welverdiende nachtrust worden gewekt door gerommel en gelach. We staan op en als we de slaapkamer uitkomen zitten er al 4 andere gasten aan het ontbijt. Jane, onze gastvrouw, bereid een lekker eitje met bacon, tomaat, spinazie en toast. We komen niks tekort. Na het ontbijt geeft ze ons informatie over welke punten interessant zijn om de komende twee dagen te bekijken. Even een weetje, op het hele eiland zijn drie verharde wegen, de rest is allemaal onverhard, met zo'n mooi rood grind. Staat erg mooi op onze witte auto. We beginnen met een bezoek aan Seal Bay, hier komen de zeehonden uitrusten na een aantal dagen jacht op zee. Ze liggen heerlijk relaxed op het strand, je wordt er zelf ook helemaal relaxed van. We hebben hierbij gekozen voor een self guided tour, dus zelf rondkijken zonder begeleiding. We mogen niet op het strand zonder begeleiding maar vinden het zo al erg bijzonder. Na een tijdje vervolgen we onze weg naar Vivonne Bay, dit is een mooie baai en helemaal omdat er verder bijna niemand is. Wat een mooie kleuren heeft de zee. Dat zijn woorden die we heel regelmatig herhalen. Als je ooit over een geweldig mooie azuurblauwe zee hoort en ziet, dan weet je ongeveer wat we hier tegenkomen. We gaan weer verder en via een off Road weg komen we bij een leuk lunch café komt. Na een uitgebreide lunch gaan we naar het Wildlife Park. Een beetje een kneuterige kinderboerderij, waarmee vergeleken Zooparc Overloon erg professioneel is. Maar toch is het erg leuk, het is ontstaan doordat een eilandbewoner de gewonde dieren opving en waardoor deze dieren niet meer terug het wild in konden. Het werd uiteindelijk zo groot dat hij er een 'park' van heeft gemaakt waarbij entree wordt gevraagd zodat hij deze dieren goed kan blijven verzorgen. Naast Kangaroos en koala's zitten er ook roofvogels, een krokodil, geiten, kalkoenen en vele vogels. Op het eind mocht ik (Rianne) de Koala's nog even aaien, het zijn ook echt net knuffeldieren! We gaan weer verder naar Stokes Bay, alweer een mooi strand. Het bijzondere hier is dat je eerst door grotten moet klimmen om op het strand te komen. Ook hier weer: mooie zee, mooi strand, bijna niemand aanwezig. Hier liggen we een tijd te genieten, heerlijk relaxen. Daarna nog even wat drinken en dan terug naar Parndara. 'S avonds nog even naar de pub geweest.

(31 okt) Vandaag staat een bezoek aan Flinders Chase op het programma. Na weer een heerlijk ontbijt vertrekken we naar dit natuurpark aan de zuid-west kant van het eiland. Eerst een bezoek aan het visitor centre voor wat meer informatie en daarna rijden we eerst naar de Remarkable Rocks. Omdat alle bezienswaardigheden van gisteren redelijk kneuterig waren, verwachten we ook hier niet zo heel veel sensatie. In de verte zien we 3 rotsjes staan maar we gaan toch even kijken. En maar goed ook, wat een aparte rotsformaties, zomaar ineens vanuit het niets. Wat een mooie vormen en wat groot, gelegen aan de kliffen. Voor ons is het heel apart dat je hier overal op mag klimmen, bij mag komen en ook zo naar de klif kunt, er staat alleen een bordje dat het niet mag. In Nederland zou alles hermetisch zijn afgezet en afgesloten, wat in dit geval erg jammer zou zijn geweest. Ook bij deze rotsen weer weinig toeristen. We gaan nu naar Admirals Arch, we twijfelen even om erheen te lopen omdat we er toch niet zoveel van verwachten. Maarja, nu we er toch zijn, toch maar even kijken. Wauw Wauw Wauw, wat fantastisch! Je kijkt naar de kliffen waar de golven tegen kapot slaan, maar tussen die golven en op die kliffen liggen tientallen zeehonden te spelen, slapen, zonnen. We lopen nog een stukje verder en ineens sta je voor een grot waardoorheen je ook weer een rotspartij ziet, waar de golven tegenaan slaan en de zeehonden liggen. We hebben hier erg lang staan genieten van deze mooie dieren, en natuurlijk ook weer van de mooie kleuren etc.

Daarna nog even naar het Seal Fur lookout waar we ons weer hebben vergapen aan de zeehonden die hun jonkies leerden zwemmen! Intussen kregen we zin in koffie en zijn we terug gegaan naar het visitor centre. Van daaruit hebben we een korte wandeling gemaakt door het park daar, the Heritage Walk, waarbij we nog koala's, Kangaroos, ganzen en vogels hebben gespot. Het blijft toch allemaal heel bijzonder.

We gaan weer verder, nu naar Hanson Bay, hier ligt maar liefst 1 persoon op het hele strand, en het blijft een herhaling, mooie zee, mooi strand. Daarna terug naar onze B&B omgeven te relaxen en 's avonds weer even naar de pub.

(1 nov) Deze keer eens vroeg opgestaan, de gastvrouw werd er door verrast. Vandaag nemen we de Ferry weer richting het vaste land. Op de rit naar de Ferry gaan we nog even naar Prospect Hill voor onze ochtendgymnastiek van vandaag, het is een uitkijkpunt waarbij je 400 treden omhoog moet. Boven aangekomen hebben we een fantastisch uitzicht over Kangaroo island, of in elk geval een gedeelte ervan. We rijden nog even naar Pennington Bay om het mooie uitzicht van dit eiland af te leren en dan door naar de Ferry. Bij aankomst op het vasteland rijden we door naar adelaide waar we drie dagen blijven. Intussen is onze laatste week Australië aangebroken, wat gaat het snel!

The Grampians

(27 okt) we beginnen met een bezoek aan het visitor centre. Daar adviseren ze ons twee routes, eentje is een wandeling naar The Pinnacles en de andere is een autoroute naar wat mooie uitkijkpunten en de MacKenzie Falls.

Aangezien we tijd genoeg hebben besluiten we om de eerste dag de wandeling te doen en de tweede dag de autoroute. Slim van ons!

Volgens de man in het visitor centre is de wandeling goed te doen en kunnen zelfs kinderen het nog wel. We beginnen vol goede moed aan The Pinnacle Via Mackeys Peak. Vrij in het begin komen we al een wat oudere dame tegen die ons verteld dat ze deze route regelmatig wandelt maar dat ze wel voorzichtig is omdat ze ooit bijna van de klif af was gegleden. We blijven vol goede moed verder gaan, de genoemde klif is inderdaad een beetje lastig maar toch wel te doen. De bocht omgekomen, zijn er nog meer trappetjes, en daarna nog meer....... Conditie conditie. Na regelmatig op adem te zijn gekomen, komen we op een schitterend uitkijkpunt, Mackeys Peak, waarbij je uitzicht hebt over het dorpje Halls Gap. Genieten zeg. Na het uitpuffen, valt de mond open want er komt gewoon een jongeman voorbij gejogd, of het niets is. Ik (Rianne) voel me echt een watje! Daarna komt er nog een vrouw voorbij gewandeld die ons enkele hagedissen aanwijst. Toch mooie beesten.

We lopen verder en het is nog lang niet gedaan met de trappen, tussendoor liggen ook keien gestapeld maar deze zijn soms behoorlijk hoog om op te klimmen. Wat een klim zeg. Na een hele tijd komen we bij een rots landschap, hier is het gedaan met het groen om ons heen, alleen nog rotsen en keien. Met gele pijltjes staat de route aangegeven. Een ruige route, en we komen steeds hoger. Wat een tocht zeg, supergaaf. Na een kleine twee uur zijn we er, aan de top van The Pinnacles! Een geweldig uitzicht, je kunt kilometers weg kijken over de oostkant van de Grampians.

Zoals eerder gezegd lopen de routes hier niet rond dus om niet dezelfde route terug te lopen, nemen we nu de Wonderland Carpark route. Deze gaat verder over het rotslandschap, de andere kant op. We gaan nu berg af en merken dat wel aan de knieën. Bij het Carpark aangekomen, vervolgen we onze route via de Splitters Falls, nog verder bergafwaarts. Wat een prestatie, in 4 uur tijd een geweldige berg beklommen. Onderweg genoten van diverse hagedissen, vogels, mooie bomen en ook slangen. De rest van de dag rustig aan gedaan en genoten van de Kangaroos tegenover ons huisje.

(28 okt) Een beetje stijf staan we op, toch wel blij dat er vandaag een wat rustigere dag op het programma staat. Na rustig te hebben ontbeten, stappen we in de auto. We gaan eerst naar het Boroka look out punt en rijden daarna door naar het Reid look out punt en the Balconies. Allen uitkijkpunten over de valleien van the Grampians. Vervolgens gaan we naar de Mackenzie Falls. Een mooie waterval, erg groot. We merken dat we al zoveel moois hebben gezien deze reis, dat we niet meer echt onder de indruk zijn. Je kunt naar beneden via trappen maar houden het toch maar voor gezien omdat de knieën een beetje tegensputteren van onze actie gisteren. We toeren wat verder met de auto, naar Wartook. Via een mooie toeristische route weer terug naar Halls Gap. We parkeren de auto en gaan in de plaatselijke bar een borreltje doen. Even proosten op onze geweldig mooie reis. Tijdens de wandeling erg naar ons huisje komen we natuurlijk nog vele Kangaroos tegen. Zo mooi dat ze de mens gewoon niet als bedreiging zien. Op een sportveld zijn jongeren aan het trainen en de Kangaroos grazen er vlakbij. We gaan 'thuis' lekker nog met een wijntje en biertje voor het huis zitten en genieten van het dierenleven om ons heen. Rust!!!

(29 okt) vandaag wordt een lange reisdag, dus vroeg op. Berry kijkt uit het raam en voor zijn neus springt een jonge kangaroo in de buidel van zijn moeder, een mooi begin van de dag! We gaan vandaag via Naracoorte naar de Limestone Coast, de route valt een beetje tegen maar we gaan gewoon verder. We komen weer in een andere staat en tijdzone, heel apart, ineens is het weer een half uur vroeger. Weer verder richting het noorden wordt de omgeving weer een stuk mooier, groener en heuvelachtiger. We besluiten om de dag dan maar vol te maken met rijden en met wat tussenstops eindigen we de dag in Parndana op Kangaroo Island, ons verblijf voor de komende dagen.

The Great Ocean Road

(24 okt) we vertrekken vandaag richting Lorne maar niet voordat we eerst in alle vroegte nog een rondje over Philip Island rijden. We komen weer vanalles tegen, wallabies, soort ganzen met gele snavel, vele mooie vergezichten, wielrenners (en ook hier menen ze overal voorrang te hebben ????) en surfers. We rijden verder naar Sorrento waar we de Ferry nemen naar Queenscliff. Intussen is de zon doorgebroken en we genieten heerlijk op het dek van de Ferry. Aan de overkant aangekomen begint onze rit over de Great Ocean Road. Na een tussenstop in Torquay (het echte beginpunt) rijden we verder naar Lorne. Intussen is het toch best fris geworden maar wat een mooie route, wat een mooie kleuren heeft die zee. We zijn erg blij met de tip die we hebben gekregen om van Melbourne naar Adelaide te rijden in plaats van andersom, nu rijden we direct langs de zeekant en is het veel minder druk dan aan de andere kant van de weg. We blijven 2 nachten in Lorne zodat we het Otway National Park kunnen verkennen.

(25 okt) Vanochtend op tijd opgestaan en na een lekker zelfgemaakt ontbijtje vertrekken we. Eerst gaan we naar de Erskine Falls, er is verder niemand. We nemen de trappen naar beneden, en dan.........WOW wat een mooi stukje niemandsland! Mooie manier om je zondagochtend mee te beginnen. Helaas komen er al snel 2 ouders met heeeeel veeeeel kinderen aan, dus wegwezen.

We rijden verder naar Sheoak picnic area waarvandaan verschillende wandelingen beginnen. We nemen de wandeling richting Sheoak Falls, een wandeling van een uurtje. Het rare hier is dat de wandelingen geen rondje zijn, het is dus enkele route. Het is een geweldig mooie route midden door de bossen, toch echt heel anders dan in Nederland. Hoge bomen, smalle paadjes, flinke heuvels op en af, mooie kleine watervalletjes en vele vele vogels. Aangekomen bij het eindpunt, vinden we het zonde om dezelfde weg terug te lopen, dus nemen we een andere route, de Castle route. Op het kaartje staat er wel een krom gebogen poppetje bij, maarja wat kan dat nou toch betekenen....... Daar komen we al snel achter, als ik zeg dat het vrij steil is, is dat een understatement. Sodeju, mijn kuiten (Rianne) lijken op een gegeven moment te ontploffen en die conditie...pffff. Helaas is ook de route lang zo mooi niet als de heenweg. Maar goed, we zijn geen watjes en gaan gewoon door. En eenmaal weer onder aangekomen, is het toch erg mooi geweest. We rijden nog even naar Teddy's lookout om te genieten van nog wat uitzichten en dan hebben we de zondagochtend toch weer zeer nuttig besteed. Eenmaal terug bij het hotel gaan we snel richting strand om bij een strandpaviljoen van een welverdiend drankje te genieten. Het is hartstikke mooi weer dus eerst even langs het strand opbanjeren. Geweldig mooi strand en een geweldig mooie blauwe zee. Op het terras aangekomen, begint het al snel te betrekken, en helaas ook te regenen. Gelukkig toch weer erg genoten van een mooie dag, moe maar voldaan!

(26 okt) vanochtend rijden we verder over de Great Ocean Road. Het heeft nogal geregend vannacht en het ziet er een beetje somber (maar droog) uit, maar het mag de pret niet drukken. De zee is erg onstuimig, dat geeft mooie uitzichten. Op internet hadden we gelezen dat Cape Otway ook erg mooi zou zijn, het ligt een beetje van de route af maar wie let ons. Opeens beweegt er iets langs de kant van de weg, we stoppen meteen. Wat gaaf!!!! Het is een koala met een jong op de rug, loopt daar rustig te poseren voor ons. Kijkt ons recht aan, klimt rustig in de boom, kijkt nog een keer om het hoekje...... Daar hadden we echt geen rekening mee gehouden, wel gehoopt natuurlijk maar wat een cadeau!

We rijden verder en bij cape Otway is alleen een vuurtoren. We zijn nog zo onder de indruk van de koala's dat we helemaal geen zin hebben in de vuurtoren. Snel draaien we weer om en rijden dezelfde weg terug, en ja hoor. Weer komen we koala's tegen, deze keer hoog in een boom, wat een knuffelbeesten. We hebben echt geluk!

Daarna gaan we verder op de route en via een geweldige weg (volgens Berry lijken de uitzichten sprekend op Ierland) komen we bij de Twelve Apostles. Meteen breekt ook de zon door. Het zijn 7 gigantische rotsen die uit de zee opkomen, een heel natuurgeweld. Met de onstuimige zee en de zon is het een ontzettend mooi gezicht. Alweer zoiets moois! We gaan nog naar de Gibson steps, maar deze zijn gesloten. Daarna naar Lord Ard Gorge, London Bridge en Bay of Maryrs, dit zijn allemaal inhammen waar de zee gigantisch tegen de rotsen klappen. Een natuurgeweld van jewelste!

We rijden door naar Warnambool waar de Great Ocean Road eindigt, hier eten we wat. Daarna vervolgen we onze weg naar Halls Gap, ons verblijf voor de komende 3 nachten in de natuurpark the Grampians. Na aankomst doen we wat boodschappen en onderweg naar ons huisje zien we ineens een groep Kangaroos liggen en zitten grazen. We stoppen en lopen ernaartoe, ze zijn niet bang en blijven gewoon zitten. Wat geweldig, je ziet bij sommigen gewoon het jonkie in de buidel zitten.

Na een tijdje gaan we naar ons huisje, en dan zien we dat de Kangaroos ook gewoon op het grasveld tegenover ons huisje zitten. Wat zijn ze groot!!!

Wat een mooie dag weer!

Helaas is de WiFi op dit moment niet zo goed hier, dus de foto's komen iets later.

We vinden het trouwens echt hartstikke leuk om zoveel reacties van jullie te krijgen!

Melbourne en Philip Island

(22 okt) Vanaf de luchthaven mogen we door de drukte van Melbourne rijden. Zijn we niet echt gewend maar met de hulp van Google maps komen we toch bij ons hotel aan. We hebben een sjiek appartement met eigen wasmachine! Is ook wel nodig om alle rode zand en stof uit onze kleren te krijgen. Na de was te hebben aangezet gaan we op zoek naar wat te eten. En ja hoor, even verderop zit een Ierse pub, Celtic Club. Een leuke bar met live muziek. Gezellig gezeten, wat gegeten, gedronken en de verdere route even bekeken.

(23 okt) vanochtend gaan we Melbourne verkennen. Eerst te voet naar Flinders Station en daar in het visitor centre wat informatie verzameld over de dingen die we nog willen gaan doen en zien. Hierna gaan we met een bustour door Melbourne en halverwege stappen we uit. De rest van de route doen we met tram 35, een gratis trammetje in oude stijl. Na een paar uur houden we het voor gezien en rijden we richting Philip Island. We vinden Melbourne een aardige stad maar straalt niet zoveel uit. Zodra we Melbourne uit rijden, ziet de omgeving er weer prachtig uit, veel groen en een mooie kuststrook. Na ruim twee uur komen we op Philip Island en bij ons appartement. Dit is bij mensen in de achtertuin, op de tweede verdieping. Een mooi appartement met een hele mooie ligging. De lorries zitten in de achtertuin. We rijden snel door richting pinguïn parade. Eerst nog wat eten bij the Nobbies, de uiterste uithoek van Philip Island. Mooi uitzicht daar en onderweg druk met wallabies, super gaaf om ze daar rond te zien hoppen. Dan door richting pinguïns. We boeken de Aboriginal Heritage Tour, hierbij krijgen een Tour met een gids (Maddy), ze geeft ons wat achtergrond informatie over de aboriginals, hun gebruiken en de verschillen met Europeanen. Ze kan het goed en duidelijk vertellen. Ook vertelt ze volop over de pinguïns en wat ze eraan doen om de natuur in stand te houden. We zien ook nog een Echidna, dit is een mierenegel, blijkbaar ook vrij zeldzaam om deze tegen te komen. Zo hebben we toch al wat uitzonderlijke diersoorten mogen zien deze reis, echt n geluk!

Na de uitleg gaan we net voor zonsondergang naar de waterkant waar de tribunes staan om de pinguïns aan land te zien komen, doordat we de tour hebben geboekt mogen we op de eerste rij plaatsnemen. Vol verwachting kijken we, en na een minuut of tien komen de eerste het strand opgespoeld. Wat een mooie, grappige, kleine waggelkonten! Ze komen in groepjes tegelijk het strand op en rennen zo de duinen in. Leuk zeg. Na een uurtje is het voorbij en lopen we terug naar het visitor centre. Onderweg staan ze, alle pinguïns, in de bosjes. Gaaf gezicht! Het is broedseizoen,dus de opgewonden pinguïn geluiden vliegen je om de oren! Weer een super ervaring rijker. Hoeveel zouden er nog komen????

The Red Centre

(16 okt) We gaan weer verder met onze reis door Australië, richting The Outback ofwel Red Centre ofwel Alice Springs. En na zo'n 1 1/2 week zien we de rest van de familie Lockant en Vloet weer terug. Ze staan ons op te wachten in de aankomsthal. Aangezien we maar met ongeveer 40 personen in het vliegtuig zaten, zijn onze koffers er al snel. We gaan naar onze huurauto (superluxe) en na wat boodschappen te hebben gedaan, rijden we naar Curtin Springs waar we de komende dagen zullen verblijven. Dit is een soort van farmhouse in the middle of nowhere waar ze een aantal stacaravan-achtige verblijven hebben. We moeten even wennen aan de temperatuur hier, 38 graden en het koelt niet heel erg hard af 's avonds.

(17 okt) Vandaag staat Uluru ofwel Ayers Rock op het programma, we gaan de berg nu toch eindelijk met eigen ogen bekijken. Vol goede moed gaan we in de ochtend die kant op, wat indrukwekkend, groot, rood en massief. De Aboriginal cultuur wordt een beetje verteld in het informatie centrum. Interessant om een en ander mee te krijgen. Daarna willen we beginnen aan een rondje buiten, maar Jezus.... Wat een vliegen. Ze zitten echt overal maar vooral op en in je gezicht, denk hierbij aan in de neus, ogen, oren. Toch maar eerst even een vliegennetje voor over ons gezicht kopen. We zien eruit als terroristen maar wat een verademing. En nu op naar de 'berg'. Na een uurtje slenteren in de hitte houden we het voor gezien. Het is veel te heet!

Dus snel de auto in met z'n allen en de airco op volle toeren. Dan maar erom heen rijden en daarna doorrijden naar Kata Tjuka ofwel the Olga's, als het al mogelijk zou zijn, is dit nog indrukwekkender dan Ayers Rock. Waar Ayers Rock uit 1 berg bestaat, bestaat The Olga's uit een aantal bergen. Ondanks de warmte lopen we er een klein stuk naartoe. Na een tijdje lijkt het of er regen op komst is. We wachten even en ja hoor, midden in de woestijn begint het te regenen....... hebben wij weer! ???? Maar wat een mooie kleuren levert dit op! Regenbogen, zon en donkere wolken. Na een tijdje rijden we weer terug naar Ayers Rock voor de zonsondergang. We wachten een hele tijd, het wordt drukker, steeds meer Aziaten, steeds meer wolken, steeds minder zon. Dan is het genoeg geweest, we gaan!

(18 okt) JAAAAAAAA, na bijna 2 weken Australië is het eindelijk gelukt!!! De eerste wilde Kangaroos gespot! We zijn vanochtend vroeg op pad gegaan (half 7) zodat we een stuk kunnen wandelen voordat de hitte te erg wordt. Het lijkt erop dat deze Kangaroos hetzelfde idee hadden. We hebben twee stukken gewandeld, een klein stukje Valley of the Wind en Walpa Gorge. Intussen hebben Katja en Max de hele route van Valley of the Wind gelopen, wat n bikkels! Einde van de ochtend begint de temperatuur weer behoorlijk op te lopen, en gaan we net als gisteren naar Ayer's Rock resort voor een lunch. Hierna nog wat rondgeslenterd en naar een bezoekerscentrum geweest waar nog wat informatie was over Uluru en Kata Tjuta en vervolgens weer terug naar onze accommodatie. Vanavond vroeg naar bed want morgen weer vroeg op!

(19 okt) We gaan rond Uluru wandelen, een tocht van zo'n 10 km. Om de warmte voor te zijn, staan we om 5 uur op. Het is een uurtje rijden en rond 7 uur beginnen we aan onze tocht. We zijn niet de enigen die zo slim zijn om vroeg te beginnen. Het wordt een zeer bijzondere tocht ???? met een mooie afloop. We gaan weer naar ons favoriete lunchcafé in het Ayers Rock resort. Wat een toeval, komen we dat stel tegen met wie we ook in de groep zaten met onze Whitsunday Island Cruise. Even bijgepraat over hoe hun en onze vakantie verder is gegaan en daarna gaan we terug naar 'huis' om te gaan genieten van bier, wijn, chips en pesten. Al vroeg gaan we weer naar bed want morgen gaan we nog vroeger opstaan!

(20 okt) Om 4 uur gaat de wekker, maar we zijn al wakker! We gaan naar Kings Canyon, een rit van 2 uur. Onderweg zien we de zonsopgang, mooi in dit landschap! Er is deze kant op toch een heel andere omgeving, veel groener maar ook ruiger. Veel rotsen en onderweg komen we nog wat wilde paarden tegen. Als we aankomen in Kings Canyon is het nog maar 7 uur maar de temperatuur loopt al op. Helaas zijn ook de vliegen er alweer vroeg bij maar gelukkig hebben we ons vliegennetje (= soort klamboe voor over je hoofd) bij de hand. Jan, Katja en Max gaan voor de zwaardere tocht (Rim Track), een stijle klim waarbij je over de rotswanden loopt en een mooi uitzicht hebt over de Garde of Eden. Tiny, Berry en ik blijven op de begane grond en maken een wandeling door de kloven (Creek Walk), ook erg de moeite waard! Wij gaan daarna nog naar de Kathleen Walk, was leuk maar viel beetje tegen na alle andere mooie wandelingen. We gaan weer snel terug om te kijken of de anderen klaar zijn met hun wandeling en ze zitten al op ons te wachten. Kei knap, vooral van Jan. 74 jaar en dan deze klim maken, petje (en netje) af! Even een lekkere lunch en dan de terugweg aanvaarden. We hebben nog een ritje voor de boeg. Vanavond hebben we allemaal wel weer de pijp leeg en om 8 uur liggen we al in bed. Morgen kunnen we uitslapen, want dan gaan we richting Alice Springs.

(21 okt) Zoals verwacht zijn we al vroeg wakker maar dat is niet erg. Even ontbijten, koffers pakken en we beginnen aan onze 450 km lange reis. Het gaat erg voorspoedig, en we zijn net voor de middag weer in de bewoonde wereld, Alice Springs. Onderweg komen we diverse deelnemers van de Solar Races tegen, wat een toeval en wat een buitenaardse toestellen! Helaas hebben we de Nederlandse deelnemers gemist maar die waren natuurlijk al lang gefinisht. In Alice Springs gaan we eerst naar Desert Parc, een dierenpark. Mooie vogels, planten, nachtdieren en natuurlijk wat Kangaroos. Daarna naar wat galerijen, op jacht naar DE aankoop van Katja en Max, een origineel Aboriginal doek! En ja, ze hebben een schitterend doek gevonden. Vanavond nog even met z'n allen gegeten en geborreld want morgen scheiden onze wegen weer.

(22 okt) Op tijd naar het vliegveld want de volgende ronde van onze reis gaat beginnen. Vandaag gaan we naar Melbourne.

Vervolg Cairns

(15 okt) Door gebrek aan tijd en op aanraden van de hotelmedewerkers gaan we een dag met Billy Tea Safari's op een dagtocht naar Cape Tribulation en Daintree Rainforest. Met een 4WD busje worden we al vroeg opgehaald (7 uur) door Matt, onze gids van vandaag. Na nog eens zo'n 13 passagiers te hebben opgepikt rijden we via een mooie kust route naar Mossman waar we met een bootje de Daintree River opgaan, krokodillen spotten. En ja hoor, het is gelukt. Er lagen twee dames krokodillen op ons te wachten, Lizzie en Margareth. Mooie omgeving, veel mangrove. Na de boottocht staat het busje ons op te wachten en gaan we verder naar het Alexandra Range lookout Point. En helaas is het nu zover gekomen dat we beseffen dat we al veel mooiere punten hebben gezien. Toch genieten we weer van het uitzicht. Je krijgt er ook niet gauw genoeg van. We rijden weer een stuk verder en krijgen een korte wandeling door het National Daintree Park, waar we wat uitleg krijgen over diverse bomen en nog een mooi hagedis-achtig beestje zien. We vervolgen onze trip en het is lunchtijd. Bij dit restaurant is een opvang voor verstoten of ouderloze Kangaroos. We gaan deze Kangaroos even voeren met wat zoete aardappelen en ze komen dan ook al snel op ons af. Mooi zeg!!! Daarna krijgen we lunch, een grote steak (geen kangaroo) met lekkere salade. Bij het restaurant hebben ze ook nog diverse vogels en slangen. Na de lunch gaan we richting de 4WD Bloomfield Track, deze weg is niet verstandig om met een gewone auto te rijden, een zandweg met diepe kuilen en op sommige stukken erg smal. Onderweg komen we nog een echte Casuaris tegen, het blijkt uitzonderlijk te zijn om deze van zo dichtbij te zien. Het is een soort struisvogel met mooie zwart blauwe kleuren. Wat een mooi beest zeg! We komen aan bij Emmagen Creek, een kraakhelder watertje waar je even een frisse duik kunt nemen. We slaan deze keer even over maar genieten van de mooie omgeving. De gids bereid intussen een proeverij voor van diverse onbekende tropische vruchten en hunbefaamde Billy Tea. We hebben alle vruchten geproefd, maar de namen zijn we alweer vergeten. Er zaten verrassend lekkere smaken tussen! Na deze pauze rijden we naar Cape Tribulation, hier grenst het regenwoud direct aan het strand. Heel apart om te zien! Helaas maar een korte stop hier. Dan begint langzaamaan de terugweg weer. Via een stop bij een ijskraam (ze kennen hier duidelijk de smaak van Italiaans ijs nog niet), gaan we weer richting Cairns. Weer een mooie dag!